متن خاطره یک روحانی جوان است. که پیشنهاد میدهیم تا انتها آنرا بخوانید.
زياد شنيده ايم كه مي گويند دل بايد پاك باشد ظاهر كه مهم نيست.......مطمئنا دل به هر سمت و سويي برود ظاهر هم ، به همان سمت و سو خواهد رفت.....در احادیث خوندیم که " دل ، حرم خداست، پس جز خدا را در حرم خدا جاي مده....." دل حرم خداست،دل پاك فقط جاي خداست....عاري از كينه،كبر،دروغ، نيرنگ،رياست.....دلی پاک است که هم در عمل،هم در ظاهر پاك باشد.....دلی است که غیر از خدا هیچ چیز در او نیست.....دل پاك بايد در پاكي ظاهر شخص هم خود را نشان دهد .....چون ازكوزه همان برون تراود كه دراوست......پاکی دل در پاکی رفتار و متانت و وقار نمایان می شود و از دل پاک جز نگاه پاک بر نمی آید.......میشه دلی پاک باشه ولي سبب به فسادكشيدن دلهاي ديگران بشه.....میشه دلی پاک باشه و با بی حجابی خود، با رفتار خود باعث بشه اساس یک خانواده از هم بپاشه...؟؟؟ میشه دلی پاک باشه و بخواد برای جلب نظر غیر خدا ، امر خدا را فراموش کنه....؟؟؟؟ میشه دلی پاک باشه وقتی بنده ی حق نباشه....؟؟؟میشه دلی پاک باشه ولی معرفتش آن قدر نیست که حرمت چادر حضرت فاطمه (س) رو نگه داره...؟؟؟ میشه دلی پاک باشه وقتی می خواهد آن گونه زندگی کنه که خودش می خواد نه خدا....؟؟؟؟؟
کدوم دل پاک این رو قبول میکنه....؟؟؟کدوم دل پاک قبول میکنه با بی حجابی هر نگاه ناپاکی رو به سمت خودش جذب کنه...؟؟؟؟ آیا کسی که با بی حجابی و ظاهرش به باطن مردم آسیب میزنه باطنش پاک می مونه....؟؟؟آيا يه دل پاك هر حرف نادرست و گناه آلودي رو به زبان جاري میكنه؟؟؟؟؟آیا کسی میتونه ادعاي پاكي دل و رفاقت با خدارو بکنه ولي روي خواسته هاش بخاطر خدا پا نذاره؟؟؟؟؟
يه نگاهي به دلت بنداز....توی دلت چی هاست...؟؟؟خدا هست يا..